1970'de bir kamyonla baÅŸladığı taşımacılığı devasa bir kuruluÅŸ haline getirdi. Bin kiÅŸiyi yanında istihdam ediyor. GiriÅŸimcilik konusunda tereddüdü olanlara gençlere örnek oluyor. Zorlukları bahane etmeden mazeretlerin arkasına saklanmadan bir ömür boyu ısrarla yapılan çalışmanın nasıl hayırlı sonuçlara yol açabileceÄŸini herkese göstermiÅŸ oluyor.
Denizli'ye 1970 yılında Acıpayam'ın köyünden 8 çocuÄŸuyla göçen Akça ailesinin bir kamyonla baÅŸladığı taşımacılık iÅŸini eÅŸinin rahatsızlığı sonrası sırtlanan 80 yaşındaki Neslihan Akça, yaklaşık 300 milyon liralık cirosu ve bin çalışanıyla kentin en büyük ÅŸirketlerinden birini çocuklarıyla yönetiyor.
Acıpayam'ın Hisar köyünde evlenen Abdullah ve Neslihan Akça çifti, tarlalarında yetiÅŸtirdikleri sebzeleri pazarda satıp kamyonlarıyla taşımacılık yaparak geçimlerini saÄŸlamaya çalıştı. Dünyaya gelen 8 çocuklarına gelecek kazandırma gayesiyle 1970'de Denizli'ye taşınan çift, burada da çiftçiliÄŸin yanı sıra kamyonlarıyla kiremit fabrikaları için yük taşımaya baÅŸladı. Baba Akça'nın geçirdiÄŸi bir trafik kazasının ardından cezaevine girmesi sonrası ilk kez iÅŸlerin başına geçen Neslihan Akça, ehliyet aldı, kamyon sürmeye ve nakliyat yapmaya baÅŸladı.
Daha sonra eÅŸiyle el ele vererek kiremit üretimi ve hafriyat iÅŸleri yapan, bir kamyon filosu kuran Akça, eÅŸinin 50 yaşında akciÄŸer rahatsızlığı geçirmesi sonrası yeniden sahalara indi ve iÅŸleri büyütmeye devam etti.
HAFRÄ°YATTAN MEDYAYA
Denizli'ye ilk geldiÄŸi günden bu yana yöresel kıyafetlerinden vazgeçmeyen Akça, bu süreçte kentin ilk hazır beton ve asfalt üretim tesisini kurdu, geri dönüÅŸüm, inÅŸaat gibi sektörlerin ardından medya sektörüne de adım atarak yerel yayın yapan televizyon, radyo ve gazeteyi grup bünyesine kattı. Mesleki yaÅŸamında kadın olmasının getirdiÄŸi zorluklara karşı yılmayan Neslihan Akça, geçen yıl kasım ayında eÅŸi Abdullah Akça'yı kaybetmesinin ardından rahatsızlandı.
Çocuklarının sürdürdüÄŸü iÅŸleri tekerlekli sandalyeyle geldiÄŸi iÅŸ yerinde takip etmeye gayret eden Neslihan Akça, son olarak ekim ayında 12 milyon avroluk yatırımla alınan 125 kamyonun teslim törenine katıldı.
Kızı Semra Akça Acar'ın yardımıyla iletiÅŸim kurabilen Neslihan Akça, AA muhabirine yaptığı açıklamada çalışmayı çok sevdiÄŸini, her ÅŸeyi çocukları için yaptığını söyledi.
Rahatsızlığı nedeniyle yürümekte ve konuÅŸmakta güçlük çekmesi nedeniyle çalışamamaktan dolayı üzgün olduÄŸunu anlatan Akça, ÅŸöyle konuÅŸtu:
"Yıllar önce ekmek alacak paramız bile yoktu. Tarladan topladıklarımızı satar, ekmeÄŸimizi kazanırdık. Denizli'ye ilk geldiÄŸimizde sadece bir kamyonumuz vardı. Artık kamyon sayısını unuttum. Her ÅŸeyi o kamyonla kazanmaya baÅŸladık. EÅŸim rahatsız olduÄŸu için daha çok sahada ben oluyordum. Fakat bir süre benimle kimse iÅŸ yapmak istemedi. Sonraları piyasada yer edinmeye baÅŸlayınca iÅŸ bulmaya, para kazanmaya baÅŸladık. Çocuklarımla çabalayarak
bugünlere geldik."
"KADIN DÄ°YE KABULLENMEK Ä°STEMEYENLER OLDU"
Akça ailesinin en küçük kızı 49 yaşındaki Semra Akça Acar, babası ve annesinin sıfırdan baÅŸlayarak kendilerine yıllık 300 milyon lira cirosu ve yaklaşık bin kiÅŸinin çalıştığı bir dev bıraktıklarını, kendilerinin de bunu büyütme sorumluluÄŸunda olduklarını söyledi.
Acar, annesinin görünüÅŸ itibariyle sert olmasından dolayı kendisini kentte "hanım aÄŸa" lakabıyla andıklarını belirterek, "Åžirketin dış iÅŸlerinde annem ön planda oldu. Akça denince annem akıllara gelir. Ä°ÅŸ hayatında annemi kadın diye kabullenmek istemeyenler oldu. Bunu anlatması zor bir ÅŸey. Toplum psikolojisi olarak 'Kadın milletiyle iÅŸ yapmam' diyenler oldu. Saygı duyup alışveriÅŸ yapanlar da oldu. Annemin baÅŸarısında, ön planda olmasında babamın çok rolü var." ifadelerini kullandı.
Tarladan gelerek yönetici olan bir kadın olarak emek veren insanları da düÅŸünerek hareket etmeye özen gösterdiklerini aktaran Acar, annesinin özellikle kimseye borçlu kalınmaması konusunda hassas öÄŸütlerde bulunduÄŸunu söyledi.
